- بی دوام
آنچه زود فرسوده و نابود شود، ناپایدار
معنی بی دوام - جستجوی لغت در جدول جو
- بی دوام
فرسوند نماندنی
- بی دوام
زود گذر
- بی دوام
بی ثبات، فانی، گذرا، گذرنده
متضاد: بادوام، پردوام، جاوید، مانا، سست، ناپایدار
متضاد: بادوام، پردوام، جاوید، مانا، سست، ناپایدار
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قِ / قَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + قوام، ناپایدار. بی ثبات. بی استحکام:
پرهیز کن از کسی که نشناسد
دنیا و نعیم بی قوامش را.
ناصرخسرو.
رجوع به قوام شود
پرهیز کن از کسی که نشناسد
دنیا و نعیم بی قوامش را.
ناصرخسرو.
رجوع به قوام شود
(دَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + دوا = دواء، بدون دوا. (ناظم الاطباء)، بی دارو. که دوا ندارد: بی دوا و غذا، بی دارو و خوراک. (یادداشت مؤلف)، بی هیچ وسیلۀ تغذیه و درمان، امردی. (یادداشت مؤلف) :
پار با من لاف بی ریشی زدی و خوش زدی
گر بحسن امسال چون پاری فزون از پار زن.
سوزنی.
رجوع به بی ریش شود
پار با من لاف بی ریشی زدی و خوش زدی
گر بحسن امسال چون پاری فزون از پار زن.
سوزنی.
رجوع به بی ریش شود
(دَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + دوام، که پایندگی ندارد. ناپایدار. مقابل بادوام. بدون دوام. بی ثبات: باز در عواقب کارهای عالم تفکری کردم... تا روشن گشت که نعمتهای این جهانی چون روشنایی برق است بیدوام و ثبات. (کلیله و دمنه)،
در حسن بی نظیری در لطف بی نهایت
در مهربی ثباتی در عهد بیدوامی.
سعدی.
و رجوع به دوام شود
در حسن بی نظیری در لطف بی نهایت
در مهربی ثباتی در عهد بیدوامی.
سعدی.
و رجوع به دوام شود
